نقش عوامل عملکردی در سرزندگی فضاهای باز شهری (نمونه موردی: پارک ارم همدان)

مقدمه و هدف پژوهش:  عملکرد، غایت نهایی هر طراحی در برقراری ارتباط بین بهره­وران و فضا می­باشد. هدف این پژوهش یافتن مهم ترین عامل تأثیرگذار در سرزندگی فضاهای باز شهری می باشد. روش پژوهش: با روش توصیفی _ تحلیلی ابتدا عوامل موجود در عملکرد فضاها با ابزار گردآوری پرسشنامه و مشاهده استخراج شده است سپس فرضیه تحقیق با تحلیل همبستگی kendall’s tau_ b و spearman’s rho و با پردازش پرسشنامه ها در نرم افزار spssبا استفاده از تحلیل عاملی و بارگذاری متغیرها به روش  varimaxارتباط دو شاخص عملکرد و سرزندگی در پارک ارم همدان را با روش تحلیل همبستگی مورد آزمون قرار می دهد. یافته ها: میان عوامل مؤثر بر سرزندگی پارک شهری، عامل کاربردی بیشترین تأثیر و بعداز آن به ترتیب عوامل زیست شناختی، مکانیکی و درنهایت عامل سیستمی کمترین تأثیر را در سرزندگی منطقه موردمطالعه گذاشته است. نتیجه گیری: عملکرد مطلوب پارک ارم همدان تابعی از چهار بعد زیست شناختی، مکانیکی، کاربردی و سیستمی است که مؤثرترین بعد، بعد کاربردی و متغیرهای آن ( تنوع، دسترسی، حمل و نقل، خرید و گردشگری و امنیت) است. بنابراین با توجه به میزان ضریب همبستگی، با تقویت این  بعد، می توان میزان تأثیر ابعاد دیگر را نیز افزایش داد.